We are searching data for your request:
Upon completion, a link will appear to access the found materials.
Shinyo (Godly Hawk)
Die Shinyo was 'n Japannese escort carrier wat vervaardig is deur die omskakeling van die Duitse passasierslyn Scharnhorst. Sy was die enigste uit 'n reeks soortgelyke vragmotors wat nie gebaseer was op 'n Japannese skip wat met die omskakeling in gedagte ontwerp is nie, maar ten spyte daarvan was sy baie soortgelyk aan die Taiyo klas draers.
Die Scharnhorst is in 1934 in Bremen gebou. Aan die begin van die Tweede Wêreldoorlog was sy in die Stille Oseaan vasgekeer en is dit deur die Keiserlike Japanse Vloot aangekoop. Hulle was oorspronklik van plan om haar as 'n troepevervoer te gebruik, maar na die slag van Midway is besluit om haar in 'n opleidingsdraer te omskep.
Soos die ander omskepte voerings, die Shinyo was 'n spoeldekdraer met 'n enkele hanger wat deur twee hysbakke bedien is. Sy kon 27 operasionele vliegtuie dra, met nog ses in reserwe. Anders as die Japannese liners het sy haar oorspronklike turbo-elektriese dryfstelsel behou, wat haar dieselfde snelheid gegee het as die turbines wat in die Taiyo klas skepe.
By die eerste omskakeling van die Shinyo het 8 5in dubbeldoelgewere en 30 25mm lugweergeweer in tien drievoudige houers aangebring. In Julie 1944 is twintig 25 mm -gewere bygevoeg, wat die totaal op 50 te staan bring.
Die Shinyo het in Desember 1943 by die vloot aangesluit as deel van die Grand Escort Command, wat beskerming bied teen die duikboot aan die steeds kwesbaarder Japannese handelsvloot. Op 17 November 1944, terwyl sy 'n konvooi na Singapoer begelei, is sy getref deur torpedo's van die duikboot USS Spadefish, wat 'n ontploffing in haar lugvaartbrandstoftenks veroorsaak het. Sy het gesink met die verlies van die meeste van haar bemanning.
Verplasing (standaard) | 17 500 t |
Verplasing (gelaai) | 20 586 t |
Vinnigste spoed | 22 kt |
Bereik | 7 000 nm |
Vliegtuie | 33 (27 operasioneel). |
Lengte | 621ft 3in maks |
Bewapening | 8 5in/40 dubbeldoelgewere in dubbele bevestigings |
Bemanning komplement | 942 |
Van stapel gestuur | 14 Desember 1934 (Duitsland) |
Voltooi as draer | 15 Desember 1943 |
Gesink | 17 November 1944 |
10 dinge wat u nie van Genghis Khan mag weet nie
Die man wat die “ Great Khan ” van die Mongole sou word, is ongeveer 1162 langs die oewers van die Ononrivier gebore en het oorspronklik die naam Temujin, wat beteken “of yster ” of ȁSmid. ” Hy het & #x2019 kry nie die eerbare naam “Genghis Kahn ” tot 1206, toe hy uitgeroep is tot leier van die Mongole tydens 'n stamvergadering bekend as 'n “kurultai. ” Terwyl “Khan ” 'n tradisionele titel is wat beteken# x201Cleader ” of “ruler, ” historici is nog steeds onseker oor die oorsprong van “Genghis. ” Dit het moontlik beteken dat “ocean ” of “just, ” gewoonlik vertaal as “supper liniaal ” of “universal liniaal. ”
'N Ster van die Ice Road Truckers ' word gearresteer vir ontvoering en afpersing
Ice Road Truckers is een van die bekendste realiteitsprogramme van die geskiedenis, wat die gevaarlike lewens van bestuurders in die ysigste streke van Kanada en Alaska uitbeeld. En beslis, dit is gekritiseer deur werklike trucker -media Vragmotornuus omdat ek 'n deel van die gevaar oordrewe het of selfs reguit verval het, maar die werklike skandaal het die vertoning in 2013 getref, toe Ice Road Truckers ster Timothy Zickuhr het 'n vrou ontvoer en haar vir losprys aangehou.
Volgens 'n CBS -verslag het Zickuhr Lisa Cadeau ontvoer nadat sy haar aangestel het vir sekswerk in Las Vegas. Hy beweer dat sy hom met $ 1.000 te veel betaal het en eis dat sy met hom vergader om die geskil te besleg. Maar in plaas daarvan om iets te "regmaak", sleep hy haar terug na sy woonstel, slaan haar, bind haar vas met rugsakbande, druk haar in 'n kas en gooi haar met koue water uit 'n mopemmer.
Uit vrees vir haar lewe het Cadeau Zickuhr die telefoonnommer van 'n onderduimse polisiebeampte gegee en beweer dat hy 'n man is wat haar losprys kan betaal. Zickuhr het die nommer gebel en onbewustelik sy eie arrestasie gereël. Die Las Vegas Sun berig dat hy Cadeau gedwing het om uit 'n venster van die tweede verdieping te spring om die opsporing van die polisie te vermy. voordat hy haar direk na die geheime beampte gebring het. Zickuhr het tereg erken en toegegee dat hy van plan was om Cadeau as gyselaar te hou en haar deur Craigslist te prostitueer en dat hy ''n fout gemaak het'. Ja. ernstig.
2. Tezcatlipoca - 'The Smoking Mirror'
'N Tekening van Tezcatlipoca (Krediet: Publieke domein).
Die mededinger van Huitzilopochtli as die belangrikste Azteekse god was Tezcatlipoca: god van die naghemel, van voorouerlike geheue en van tyd. Syne nagual was die jaguar.
Tezcatlipoca was een van die belangrikste gode in die post-klassieke Meso-Amerikaanse kultuur en die hoogste god vir die Tolteke-Nahua-sprekende krygers uit die noorde.
Die Asteke het geglo dat Huitzilopochtli en Tezcatlipoca saam die wêreld geskep het. Tezcatlipoca verteenwoordig egter 'n bose mag, wat dikwels verband hou met dood en koue.
Die ewige antitese van sy broer Quetzalcóatl, die heer van die nag, dra 'n obsidiaanse spieël. In Nahuatl vertaal sy naam na 'rookspieël'.
Voëls het altyd die menslike soort gefassineer vanweë hul skoonheid, krag en vliegvermoë. Hierdie invloed word veral gesien in voëls van Antieke Egipte. Hiërogliewe is prentjies wat gebruik is om in die ou Egiptiese taal te skryf. Hiërogliewe is meer as net 'n manier om te skryf, dit is ook foto's, en as sodanig is dit bedoel om esteties aangenaam te wees.
Die ou Egiptenare verpersoonlik baie van hul belangrikste gode as voëls. Dit was omdat voëls kon vlieg en dus in gebiede was wat deur mense nie bereikbaar was nie, of miskien is hulle beskou as kragtig om in die moeilike woestynomstandighede te kan lewe.
Langs die Nyl het sommige van die menigte voëllewe die valk, vlieër, gans, kraanvoël, reier, klawer, duif, ibis, aasvoël en uil ingesluit. Baie van hierdie voëls is in werklikheid deur die ou Egiptenare in heilige kuddes gehou, en sommige individuele voëls is selfs tot tempeldiere verhef. Selfs die siele (ba) van die ou Egiptenare is gereeld met die liggaam 'n voël uitgebeeld. Ibis was 'n wit voël met 'n swart kop, rots en punte van die vlerke.
Thoth, die Egiptiese god van wysheid of kennis, word altyd uitgebeeld as die kop van 'n Ibis. Die Grieke beskou hom as die Griekse god Hermes. Aangesien Thoth een van die belangrikste Egiptiese gode was, was die Ibis, net soos die valk, baie heilig vir die ou Egiptenare.
Die skrikwekkende vlug en aggressie van die Valke het hom 'n besondere posisie in die kultus gegee. As koning van die lug het die valk die heilige dier geword van die koning van die gode, Horus, en ook 'n simbool van goddelike koningskap. 'N Man met 'n valkop en 'n koprok met 'n sonskyf, Ra was die songod. Hy was die belangrikste god van die ou Egiptenare.
Die antieke Egiptenare het geglo dat Ra elke aand deur die hemelgodin Nut ingesluk is en elke oggend wedergebore is. 'N Man met 'n valkop - 'n Valk Horus was 'n god van die hemel. Hy is waarskynlik die bekendste as die beskermer van die heerser van Egipte. Die Egiptenare het geglo dat die farao die 'lewende Horus' was.
Een van die ou Egiptiese voorwerpe was die ba-voël. Die ba word voorgestel as 'n voël met 'n menslike kop. Die figuur berus op 'n effens tapse, reghoekige basis wat oorspronklik aan die bokant van 'n houtgrafietafel of heiligdom vasgemaak kon wees, of miskien op die hoeke van 'n buitekas van hout wat die kis omring. Hierdie plekke dui plekke aan waar die voël kan aansteek. Die ba was nie 'n aparte wese nie, maar 'n kragtige aspek of uitdrukking van dieselfde persoon wat selfs voor die geboorte in die persoon was.
Aangesien die ba gewoonlik nie met die lewendes geassosieer word nie, word geglo dat dit op die tydstip net voor die opstanding duidelik geword het. Die ba van 'n edele en gewone persoon het die aard van 'n menslike liggaam en het alle aardse funksies verrig. Hierdie bas van die dooies verteenwoordig vorige geslagte. Die Egiptenare, net soos mense van baie kulture, het geglo dat mense na die dood oorleef het, sodat die ba tot in ewigheid geleef het.
Ander onheilspellende voëls
Dit lyk asof enige voël in die regte omstandighede onheilspellend kan wees. In die IliasAthena stuur weer 'n reier om Odysseus en Diomedes aan te moedig op hul klandestiene nagmissie om die vyandelike kamp binne te dring, en die voël roep in die duisternis as 'n vertroostende teken. Daarteenoor vertel die reisskrywer Pausanias ons dat dit 'n kuifleeu was wat setlaars uit Attica gelei het om 'n nuwe kolonie te stig (altyd 'n belangrike onderneming wat 'n goeie afstuur nodig het).
En dit was 'n swaeltjie wat dringend om die kop van Alexander die Grote swaai terwyl hy in sy tent slaap, om hom te waarsku teen 'n komplot teen sy lewe. Dit blyk egter dat dit spesiale gevalle is, en afgesien van arende, is die ander 'onheilspellende' spesies wat die meeste in die Griekse letterkunde voorkom, kraaie en kraaie (nie altyd betroubaar onderskei nie) en uile.
Rawe was oor die algemeen slegte nuus. Hulle was dikwels 'n teken van dood of ramp. Pausanias vertel die verhaal toe die Atheners voorberei het op hul rampspoedige militêre ekspedisie na Sicilië in 415 vC. '' N Ontelbare swerm kraaie het op Delphi neergedaal 'en al die kosbare beelde wat die Atheners daar aan die god opgedra het, verniel.
Pausanias rapporteer dit alles met 'n reguit gesig, maar lewer die wêreldse opmerking: "Ek het die skuld vir menslike skurke en diewe self gemaak" (Description of Greece X 15.5). Rawe kon egter ook as gidse optree, soos met Alexander en sy troepe:
Toe die gidse verward raak oor die bakens en die reisigers uitmekaar raak, hul pad kwytraak en begin ronddwaal, verskyn kraaie en neem hulle die rol oor om hulle op hul reis te begelei. Hulle vlieg vinnig vooruit sodat hulle kan volg, maar wag dan vir hulle as hulle stadiger raak en agterbly. Wat ons opvallendste van alles was, is dat hulle geroep het na diegene wat in die nag weggedwaal het en hulle op hul regte pad teruggesit het.
Plutarchus, Die lewe van Alexander 27.2–3
Bo -beeld: Voël is die boodskappers van voortekens. Bron: Yuriy Mazur / Adobe Stock
Uittreksel uit Voëls in die antieke wêreld deur Jeremy Mynott, uitgegee deur Oxford University Press in Mei 2018, beskikbaar in hardeband en e-boekformaat.
May Day is Lei Day in Hawaii
Op 1 Mei, wêreldwyd gevier as 'n werkersvakansie, en in Engeland en dele van Europa as 'n lente -fees op die Hawaiiaanse eilande, staan dit al vier generasies lank bekend as Lei Day.
Don Blanding, lieflik bekend as die 'Poet Laureate of Hawai'i', verduidelik die oorsprong van die Hawaiiaanse vakansie in sy boek, Hula Mane, dus: 'In die laaste deel van 1927 het ek 'n idee gehad dat dit nie hoofpyn veroorsaak nie, maar dit lyk so goed dat ek dit aan iemand moet vertel, en ek het dit aan die redakteurs van die Honolulu Star-Bulletin, die papier waarop ek gewerk het. Hulle was dit eens dat dit 'n goeie idee was en dat ons dit aan die publiek moes voorlê, wat ons voortgegaan het. Dit het dadelik posgevat en tot iets besonders mooi gelei.
'... Die gewoonte om blommeleis te weef en te dra, het sy oorsprong by die Hawaiiane so lank gelede dat hulle nog geen geskiedenis van die begin daarvan het nie ... Toe toeriste Hawaii ontdek, was hulle mal oor die sjarmante gebaar en het hulle die boodskap daarvan versprei totdat die lei bekend geword het rondom die wêreld. ”
“... Hawaii het al die vastelandse vakansiedae sowel as dié van 'n aantal immigrante -nasionaliteite op die eilande nagekom. Maar daar was geen spesiale dag van Hawaii wat die hele polyglot -bevolking daar insluit nie. ”
'Die helder idee wat ek aangebied het, was:' Hoekom nie 'n Lei -dag nie? 'Laat almal 'n lei dra en 'n lei gee. Laat dit 'n dag van algemene blydskap wees oor die feit dat 'n mens in 'n Paradys geleef het. Laat dit 'n dag wees om ou vriende te onthou, verwaarloosde kontakte te hernu, met die slagspreuk 'Aloha', sodat die buigsame woord vriendelikheid op daardie dag kan beteken. "
Don stel die vakansie voor in sy rubriek in die Honolulu Star-Bulletin op 13 Februarie 1928. Twee dae later druk die koerant 'n brief van Don se medewerker, rubriekskrywer Grace Tower Warren, wat die viering van 1 Mei voorstel as ideaal vir die vakansie , en het die slagspreuk gemaak, "May Day is Lei Day in Hawaii."
Prinses Helen Kawananākoa het aan Don gesê: 'Inderdaad, ek keur die idee goed. Ek dink dit is 'n pragtige gedagte, en u kan op my vertrou vir alles wat u wil help. En ek weet dat u die getroue ondersteuning van al die Hawaiiane op O'ahu sal geniet. Hulle het dit onder mekaar bespreek en is eenparig daarvoor. Die lekkerste van Lei Day is dat dit weer kamaainas bymekaar bring. Met soveel malihini's en malihini-gebruike in Honolulu, het die ou tyders hulle eerder aan openbare geleenthede onttrek. Lei Day is so baie op die ou tyd dat hulle van plan is om baie 'goeie ou dae'-vergunnings te laat herleef. "
Klik op die voorblad om die res van die prente, storie op p19, te sien.
In 1929 het Lei Day amptelike erkenning ontvang en word dit steeds gekenmerk deur vieringe wat wissel van eenvoudige gee en ontvang van lei tussen familie en vriende, tot geborgde kompetisies, tot die wêreldbekende Lei Day-vertoning wat elke jaar deur die Brothers Cazimero aangebied word. Vanjaar se geleentheid is op Maui.
In 2001 het die Hawaii se senator Daniel Kahikina Akaka tydens 'n toespraak op 1 Mei gesê: '' May Day is Lei Day 'in Hawai'i. Lei Day is 'n nie -politieke en onpartydige viering. Die enigste doel daarvan is inderdaad om willekeurige dade van vriendelikheid en mededeelsaamheid te beoefen en die Aloha -gees te vier, die ontasbare, maar tasbare essensie, wat die beste geïllustreer kan word deur die gasvryheid en inklusiwiteit wat die inheemse Hawaïers - Hawaï se inheemse mense - toon. - aan alle mense met welwillendheid. ”
Lei is 'n onmiddellik herkenbare simbool van Hawai'i. Die blomme en blare wat deur mans en vroue gedra word, gee geur en skoonheid aan die eilandlewe.
Soos prinses Kawananākoa baie jare gelede aan Don verduidelik het, is 'n lei meer as 'n krans van blomme wat haastig gekoop en onverskillig gegee is. Sy het gesê dat dit deur die gewer gemaak moet word met baie nadenke oor kleurkombinasie, geur en ontwerp.
Lei is ook meer as blomme wat op 'n draad vasgewerk is. Daar is lei sade, skulpe, vere en selfs woorde. 'N Spesiale liedjie wat vir 'n geliefde saamgestel is, kan 'n lei wees. Almal is 'n tasbare uitdrukking van aloha, en word as sodanig gegee om liefde, vreugde of simpatie te betoon, en as groete en afskeid. Trouens, poëties word 'n kind 'n lei genoem, omdat die kind die liefde van sy of haar ouers en voorouers saamweef.
Die geskiedskrywer en skrywer Emma Ahuena Taylor skryf in 1928: 'Die lei het baie beteken in die ou Hawai'i. Die gunstelingkind in die huis is 'n krans genoem - 'n lei. Konia, die moeder van Bernice Pauahi Bishop, toe sy van Lili'uokalani praat, noem sy haar die 'lei a'i', of 'die krans van haar nek.' Wat prinses Pauahi, haar dogter, betref, het sy van haar as 'lei po'o,' of 'die krans van haar kop.' Dit het my ma vir my gesê.
Vir duisende jare het Hawaïese poësie die lei gevier van antieke gesange tot moderne liedjies, van poëtiese metafore tot letterlike beskrywings; die lei was 'n gewilde onderwerp. Hierdie fassinasie met die lei duur vandag voort en het selfs 'n vakansiedag, Lei Day, meegebring om hierdie heerlike deel van die Hawaiiaanse kultuur te vier.
Vandag is die liedjie wat die meeste met Lei Day geassosieer word, geskryf deur Carol Colombe en Leonard "Red" Hawk. Daarin was Don Blanding en Grace Warren besig om die idee van Don om 'n vakansie te vier vir die viering van die lei, gewild te maak. Die slagspreuk van Grace, 'May Day is Lei Day in Hawai'i', het die 'haak' van die nuwe lied geword. Vandag word slegs die koor oor die algemeen uitgevoer, hoewel Carol en Leonard eintlik 'n koor en twee verse geskryf het. Alhoewel hierdie hapa-haole-mele (Hawaiiaanse liedjie met Engelse woorde) oor die algemeen as 'n hula uitgevoer word, was dit oorspronklik 'n jakkalsdraf!
'N Tradisionele Lei -gesang
| Ke lei maila o Ka‘ula o ke kai Ek het 'n goeie idee 'N Voorbeeld van Inuwai Ons wil nie meer weet nie Geen Naue kahala, geen Puna ka wahine nie No ka lua nō I Kīlauea Ua ekea | 'N Lei seeskuim is daar by Ka'ula Ni'ihau skyn in die kalmte Gedroog deur die Inuwai -wind Daar drink die pandanus van Naue uit die see Van Naue die pandanus, van Puna die vrou Uit die put inderdaad van die vulkaan Laat dit weet |
In die moderne tyd word 'n lei dikwels met 'n soen gegee. Die verhaal lui: Gedurende die Tweede Wêreldoorlog is 'n huladanser by een van die USO -klubs deur haar vriendinne gewaag om 'n aantreklike jong offisier te soen. Sy het die uitdaging aangepak deur na hom toe te gaan en vir haar haar lei te gee, en gesê: "Dit is ons gebruik om 'n soen met 'n lei te gee." So is 'n nuwe 'ou' gewoonte gebore.
Terwyl die lei altyd met groot liefde en respek gegee is, was dit moontlik nie altyd deur die gewer op die ontvanger geplaas nie. Vir 'na po'e kahiko', die mense van die ou tyd, was die kop heilig. Mense het nie hul hande of arms bo 'n ander se kop gesit nie. 'N Lei is sorgvuldig toegedraai in 'n spesiale houer, dikwels gemaak van vars ti -blare, en aan die ontvanger oorhandig. As die lei vir 'n baie hoë ali'i was, sou die lei aan 'n houer oorhandig word om die ali'i te gee.
Taylor het geskryf: 'Leis, ek het nog altyd geweet, was en is 'n uitdrukking van liefde. Leis was die kledingstukke van Hiku, die god van liefde. As 'n mens by 'n Hawaiiaanse huis aankom, haas die inwoners altyd hom om hom te bedek met leis, hul uitdrukking van welkom en liefde. By vertrek word dieselfde uitdrukking — van liefde — en afskeid, in leis gebruik om die vertrekkende te versier.
'By 'n fees is dit nie volledig nie, tensy elke gas 'n lei het. In die ou tyd toe mense op reis was en hulle op 'n heilige of historiese plek kom, waar daar 'n klip was wat vereer is, het die besoekers kranse van groen daarop geplaas. . .
'Dit lyk vir my asof alles wat die pragtige gewoonte van die lei neerlê, die moeite werd is. Wat is mooier en geuriger as die groen maile van verskillende variëteite, as een van die standaard lei van Hawaii. 'Lei Day' en 'May Day' lyk amper sinoniem. "
May Day is Lei Day in Hawaii
Woorde deur Carol Colombe, musiek deur Leonard “Red” Hawk
Land van die blomme, van flow’ry bowers,
In haar gay rok verskyn sy
'N Lieflike gelukkige diensmeisie, mag haar rok nooit vervaag nie
Soos sy hierdie dag deur die jare dra
May Day is Lei Day in Hawaii
Kranse met blomme is altyd waar
Al die kleure in die reënboog
Meisies met bloeisels in hul hare
Blomme wat beteken dat ons gelukkig moet wees
Gooi ons vrag sorg opsy, Oh!
May Day is Lei Day in Hawaii
Lei Day is 'n gelukkige dag daar buite.
Land van groen berge, tuine en fonteine
Strande met wit blink sand
Waar elkeen wat ek sien, net vir my 'n glimlag het
En het 'n verwelkomende hand gereed
May Day is Lei Day in Hawaii
Kranse met blomme is oral waar
Al die kleure in die reënboog
Meisies met bloeisels in hul hare
Blomme wat beteken dat ons gelukkig moet wees
Gooi ons vrag sorg opsy, Oh!
May Day is Lei Day in Hawaii
Lei Day is 'n gelukkige dag daar buite.
Onder die vele ondersteuners van Lei Day was toerisme -amptenare en sakelui. Saam met Don het hulle groot kommersiële potensiaal in die vakansie beleef. Warren en ander wat hulself meer as Noord -Amerikaanse uitgewekenes op die eilande beskou het, het die nuwe vakansie as 'n manier beskou om hul eie tradisies met 'n tropiese smaak te geniet.
Vir Hawaiiane was dit 'n manier om hul moederkultuur te herwin en te bevorder, wat hulle in die tsunami van modernisering en amerikanisering sien uitspoel het.
Kama'āina Gerrit Wilder het die gevoel van 'locals' waarskynlik die kortste gestel toe hy in April 1928 'Ek hartlik kōkua vir' More Hawai'i in Hawai'i 'skryf.
Bibliografie
Beyond Primitivism: Inheemse godsdienstige tradisies en moderniteit, geredigeer deur Jacob Kẹhinde Olupona
My glas hertogin
Hy was heeltyd so stil dat sy spanmaats aanvanklik geglo het dat hy stom was. & rdquo
- Keigo lyk nie soos 'n kind wat baie praat nie- en dit is uitstekend. - Sy grootmens, Valke, praat die hele tyd, en alhoewel Hawks baie gereeld lieg, doen hy dit met 'n merkwaardige en baie ekspressiewe lyftaal! Waarom is die kind Keigo dan so uiters stil en apaties? [Net soos Touya en rsquos se liggaamstaal heeltemal anders was as Dabi & rsquos.]
17 jaar, drie maande en 22 dae oud, [Lionel] was [& hellip] die jongste speler om Barcelona te verteenwoordig in 'n amptelike kompetisie. Op sy 18de verjaardag, het hy sy eerste kontrak as senior spanspeler onderteken en sy uitkoopklousule het gestyg tot & euro150 miljoen. [Hy vorder vinnig deur die klub- en rsquos -geledere en debuteer vir 'n rekord vyf keer in 'n enkele veldtog.]
- Ons kan aanvaar Hawks het as 'n held gewerk nog voordat hy 18 geword het werk onder die kommissie en word die geld werd. Maar toe hy 18 word [op dieselfde dag, ouens!] maak hy onmiddellik sy eie plesier oop. En dit met uiterste sukses.
'N Regtig gawe storie om te weet:
Toe hy 15 was, speel Lionel in die eindstryd van die Copa Catalunya en maak dit bekend as die & ldquofinal van die masker & rdquo: Dit was 'n week nadat hy 'n gebreekte wangbeen opgedoen het, so in die wedstryd moes hy 'n plastiekbeskermer dra. Maar hy word belemmer deur die masker, so naby die einde haal hy dit net af - en red hul oorwinning in minder as 10 minute.
Ek weet, ek weet- Nou net beeld - Kid Keigo is op die punt om 'n geveg te verloor: & ldquoO nee, ou, dit lyk asof ek verloor- net uff gee my 'n sekonde en hellip Ah- ooops! Ek het pas my kakebeskerming gebreek! & Rdquo * seëls wild op plastiekmasker * & ldquo Raai ek & rsquoll moet nou klaarkom! & Rdquo
Hawk as 'n Keltiese dieresimbool
Keltiese simboliek vir Hawk is soortgelyk aan dié van die Verre Ooste - as 'n kragtige boodskapper uit ander gebiede. Toe Hawk verskyn, was dit 'n boodskap om jou verstand skerp en voorbereid te hou. Circling Hawks voorspel dood of verowering.
Die woord Hawk het sy oorsprong in die term 'Heafoc'. Die wortel "haf" of "hab" vertaal as "gryp".
Almal wat na 'n Hawk in aksie gekyk het, kan hierdie benaming verstaan. Valke word in Keltiese kulture vereer vir hul vermoë om van ver af te sien, sowel as hul vermoë om in te swem en hul prooi te vang.
Hawksbetekenis en simboliek kan die vermoë omvat om noukeurig te kyk na die regte geleentheid om iets wat u nodig het, aan te gryp of uit 'n situasie te haal.
Aangesien jag met Valke en ander roofvoëls mak geword het, was dit sinoniem met die hoër klas, maar die simboliek van hierdie voël geld ook vir 'n mate van assosiasie met mag en rykdom.
Selfs tydens die Romeinse Ryk is die betekenis van Hawk ook geassosieer met trots en rykdom.
Hawk het 'n afsydige en edele aard, dus as Hawk u lewe binnegaan, kan u ook u verhouding met rykdom, mag en adel ondersoek.
Deel u die hulpbronne wat u vasbeslotenheid met Hawk-eyed u gehelp het om te bekom? Of is jy wreed in jou pogings om te beskerm wat jy glo aan jou behoort?
Die reputasie van die Hawk as wreedheid en genadeloosheid kan nog 'n les wees wat u in uself kan ondersoek. Gee u die beste uit die simboliek van hierdie voël? Of is daar skaduwee -elemente van Hawk se geestelike betekenis waarmee u moontlik moet worstel?
In sommige ou Walliese en Ierse tradisies word Hawk as die oorspronklike dier beskou en word dit baie vereer. Die White Hawk word geassosieer met die godin. Die Hawk of May (Gwalchmai) hou verband met Beltaine en die oordrag van mag tussen die een koning en die volgende.
Valke word ook geassosieer met siklusse van vrugbaarheid en seksualiteit, aangesien hulle een van die min diere is wat paar terwyl hulle mekaar in die gesig staar. Ou mense wat met die Keltiese lande verbonde was, het Hawks ook as boodskappers van die voorouers beskou.
In Arthuriese legendes vertrek Gawaine op soek na 'n Hawk. Die Ierse legende van Fintan Mac Bochra vertel van die enigste oorlewende van die groot vloed, wat probeer het om na Ierland te reis om God se toorn te vermy. Fintan verander eers in 'n salm, dan na 'n arend en dan na 'n valk om die vloedwater te oorleef.
As Hawk verskyn, word u moontlik gevra om te oorweeg hoe u die krag bestuur? Wat is jou soeke? Hoe kyk jy na jou eie seksualiteit? Is daar 'n magsoordrag wat moet plaasvind?
Mahabharata
Ons redakteurs gaan na wat u ingedien het, en bepaal of hulle die artikel moet hersien.
Mahabharata, (Sanskrit: "Groot epos van die Bharata -dinastie") een van die twee Sanskrit -epiese gedigte van antieke Indië (die ander is die Ramayana). Die Mahabharata is 'n belangrike bron van inligting oor die ontwikkeling van Hindoeïsme tussen 400 vC en 200 CE en word deur Hindoes beskou as 'n teks oor dharma (Hindoe morele wet) en 'n geskiedenis (itihasa, letterlik "dit is wat gebeur het"). In sy huidige vorm ongeveer 400 nC verskyn die Mahabharata bestaan uit 'n massa mitologiese en didaktiese materiaal gerangskik rondom 'n sentrale heroïese verhaal wat vertel van die stryd om soewereiniteit tussen twee groepe neefs, die Kauravas (seuns van Dhritarashtra, die afstammeling van Kuru) en die Pandavas (seuns van Pandu). Die gedig bestaan uit byna 100 000 koepels - ongeveer sewe keer die lengte van die Ilias en die Odyssee gekombineer - verdeel in 18 parvans, of afdelings, plus 'n aanvulling met die titel Harivamsha ('Genealogie van die God Hari', dit wil sê van Vishnu). Alhoewel dit onwaarskynlik is dat enige persoon die gedig geskryf het, word die outeur daarvan tradisioneel toegeskryf aan die wyse Vyasa, wat in die werk verskyn as die grootvader van die Kauravas en die Pandavas. Die datum en selfs die historiese voorkoms van die oorlog, wat die sentrale gebeurtenis van die Mahabharata word baie gedebatteer.
Die verhaal begin wanneer die blindheid van Dhritarashtra, die oudste van twee prinse, hom laat verval ten gunste van sy broer Pandu as koning by die dood van hul vader. 'N Vloek verhoed egter dat Pandu kinders kan verwek, en sy vrou Kunti vra die gode om kinders in Pandu se naam te verwek. As gevolg hiervan het die god Dharma vaders Yudhishtira, die windvaders Bhima, Indra -vaders Arjuna en die Ashvins (tweeling) pa Nakula en Sahadeva (ook 'n tweeling gebore uit Pandu se tweede vrou, Madri). Die vyandskap en jaloesie wat tussen die neefs ontstaan, dwing die Pandavas om die koninkryk te verlaat wanneer hul pa sterf. Tydens hul ballingskap trou die vyf gesamentlik met Draupadi (wat uit 'n offerbrand gebore word en wat Arjuna wen deur 'n pyl deur 'n ry teikens te skiet) en ontmoet hul neef Krishna, wat daarna hul vriend en metgesel bly. Alhoewel die Pandavas na die koninkryk terugkeer, word hulle weer na die bos verban, hierdie keer vir 12 jaar, wanneer Yudhishthira alles verloor in 'n dobbelsteen met Duryodhana, die oudste van die Kauravas.
Die vete kulmineer in 'n reeks groot gevegte op die veld van Kurukshetra (noord van Delhi, in die staat Haryana). Al die Kauravas word vernietig, en aan die oorwinnende kant oorleef slegs die vyf Pandava -broers en Krishna. Krishna sterf toe 'n jagter, wat hom as 'n takbok verwar, hom op sy een kwesbare plek skiet - sy voet - en die vyf broers, saam met Draupadi en 'n hond wat by hulle aansluit (Dharma, Yudhisththira se pa, vermom), vertrek vir die hemel van Indra. Een vir een val hulle op die pad, en Yudhisthira alleen bereik die poort van die hemel. Na verdere toetse van sy getrouheid en bestendigheid, word hy uiteindelik herenig met sy broers en Draupadi, sowel as met sy vyande, die Kauravas, om ewige geluk te geniet.
Die sentrale plot vorm min of meer 'n vyfde van die totale werk. Die res van die gedig spreek 'n wye verskeidenheid mites en legendes aan, insluitend die romanse van Damayanti en haar man Nala (wat sy koninkryk wegdobbel net soos Yudhishthira syne afwyk) en die legende van Savitri, wie se toewyding aan haar dooie man Yama oorreed , die god van die dood, om hom weer lewendig te maak. Die gedig bevat ook beskrywings van pelgrimstogte.
Saam met sy basiese plot en verslae van talle mites, het die Mahabharata onthul die evolusie van Hindoeïsme en sy verhoudings met ander godsdienste tydens die samestelling daarvan. Die tydperk waarin die epos gestalte gekry het, was 'n tydperk van oorgang van Vediese opoffering na sektariese Hindoeïsme, sowel as 'n tyd van interaksie - soms vriendelik, soms vyandig - met Boeddhisme en Jainisme. Verskillende dele van die gedig spreek verskillende oortuigings uit, dikwels in kreatiewe spanning. Sommige afdelings - soos die Narayaniya ('n deel van boek 13), die Bhagavadgita (boek 6), die Anugita (boek 14), en die Harivamsha- is belangrike bronne van die vroeë Vaishnava -teologie, waarin Krishna 'n avatar van die god Vishnu is. Bo alles, die Mahabharata is 'n uiteensetting van dharma (gedragskodes), insluitend die regte gedrag van 'n koning, 'n kryger, van 'n individu wat in tye van rampspoed leef en van 'n persoon wat wil bereik moksha (vryheid van samsara, of wedergeboorte). Die gedig toon herhaaldelik aan dat die botsende kodes van dharma is so "subtiel" dat die held in sommige situasies nie anders kan as om hulle in sekere opsigte te oortree nie, ongeag watter keuse hy maak.
Die Mahabharata die verhaal is herhaal in geskrewe en mondelinge Sanskrit- en volksversies in Suid- en Suidoos -Asië. Die verskillende voorvalle daarvan is in klip uitgebeeld, veral in beeldhouwerk reliëf by Angkor Wat en Angkor Thom in Kambodja, en in Indiese miniatuur skilderye.
